عفونت باکتریال واژن در اثر رشد زیاد بعضی از باکتریهایی است که بطور طبیعی در واژن زندگی میکنند به خصوص گاردنرلا واژینالیس ( Gadnerella vaginalis ) و مایکوپلاسما هومینیس ( Mycoplasma hominis ) . در نتیجۀ این امر ، تعادل طبیعی ارگانیسم های واژن تغییر می یابد . علت این امر ناشناخته است ، اما این حالت بیشتر در خانمهایی که از لحاظ جنسی فعال می باشند شایع است و اغلب با عفونتهای مسری جنسی همراه می باشد . اما همیشه اینطور نیست . عفونتهای واژن می توانند در اثر رشد شدید قارچ کاندیدا و تک سلولی تریکوموناس واژینالیس باشند . عفونتهای باکتری واژن اغلب علائمی ایجاد نمی نمایند . در هر حال بعضی خانمها ممکن است ترشح واژنی سفید متمایل به خاکستری با بوی شبیه کپک یا ماهی و خارش واژن و ولو داشته باشند . به ندرت این بیماری منجر به بیماری التهابی لگن می شود . در بیماری التهابی لگن بعضی از اعضاء تولید مثل دچار التهاب می گردند .
اقدامات درمانی
پزشک ممکن است قادر به تشخیص این بیماری با توجه با علائم آن باشد . سوآبی از هر نوع ترشح ممکن است برداشته شود و مورد آزمایش قرار بگیرد و در این صورت بیماری تائید می گردد. عفونت واژن معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می شود و از آنتی بیوتیک های خوراکی یا از شیافهای داخل واژن می توان استفاده نمود . همسر فرد مبتلا باید از نظر عفونت بررسی و در صورت نیاز درمان شود . عفونت واژن معمولاً پس از شروع دو روز درمان کاملاً از بین می رود ، اما ممکن است عود مجدد داشته باشد .
منبع: راز گل سرخ
عفونت کاندیدایی مهبل
عفونت کاندیدایی مهبل از شایع ترین عفونت های دستگاه تناسلی می باشد .
کاندیدا آلبیکانس در راست روده احتمال تجمع کاندیدا در مهبل را فراهم می سازد و بالعکس .
عوامل مربوط به پاتوژن : در بیش از 90 % موارد ، عامل عفونت کاندیدایی مهبل و فرج ، کاندیدا آلبیکانس است و به گروه آزول نیز حساس می باشد و نوع مقاوم آن به ندرت دیده می شود ، اعتقاد بر این است که در زنان با عفونت راجعه کاندیدایی مهبلی ممکن است تعداد کمی از کاندیدا حتی طی درمان در مهبل باقی بماند و بعدا" یک منبع ذخیره ای جهت عود عفونت توسط همان ارگانیسم شود ( کلونیزاسیون ) . کاندیدا گلابرتا دومین عامل عفونت کاندیدایی مهبل است که به عوامل ضد قارچی استاندارد پاسخ کمتری نشان می دهد .
عوامل مربوط به میزبان :
1. انتی ژن لوئیس
2. عوامل پزشکی
3. عوامل رفتاری
4. دوش های مهبلی و عوامل بهداشتی , عوامل تغذیه ای , استرس و موارد دیگر .
آنتی ژن لوئیس : زنانی که حامل آنتی ژن لوئیس ( گلیکو پروتئینی که ممکن است مانع باند شدن کاندیدا به موکوس مهبل شود ) نیستند ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت کاندیدایی مهبل و فرج راجعه هستند .
عوامل پزشکی :
1- بیماری دیابت یا متابولیسم غیر طبیعی گلوکز
2- آنتی بیوتیک وسیع الطیف
3- عوامل کاهش دهنده سیستم ایمنی ( اولیه یا القا شده توسط دارو )
بیماری دیابت یا متابولیسم غیر طبیعی گلوکز :
افزایش سطح گلوکز در ترشحات مهبل و ادرار پیش گویی کننده کاندیدیاز در زنان می باشد . زنان با کاندیدیاز راجعه ، سطح قند ادرار بالاتری را نسبت به زنان سالم دارند . دیابت باعث کاهش کیفی ایمنی سلولی و شیوع بیشتر ابتلا به کاندیدیازیس می شود .
آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف :
آنتی بیوتیک ها چه به صورت سیستمیک و یا موضعی فلور طبیعی لاکتولاسیل را ریشه کن کرده و به این ترتیب باعث رشد قارچ می شوند . همچنین درمان با آنتی بیوتیک با مخدوش کردن فلور طبیعی مدفوع, ممکن است باعث افزایش پرولیفراسیون قارچ های روده ای شود و افزایش این منبع ذخیره ای قارچی ممکن است باعث کلونیزاسیون قارچ مهبل گردد.آنتی بیوتیک هایی که بیشتر باعث کلونیزاسیون می شوند شامل آمپی سیلین ، تترا سایکلین ، سفالوسپورین ها و آنهایی که کم تر باعث کلونیزاسیون می شوند ، سولفانامید ها هستند .
عوامل کاهش دهنده سیستم ایمنی ( اولیه یا القا شده توسط دارو ) :
بیمارانی که کاهش سطح ایمنی دارند ، کاندیدیاز عود کننده شدیدتری را نشان می دهند . به نظر می رسد که آنتی بادی ها در جلوگیری از رشد و گسترش ارگانیسم های ساپروفیت نقش داشته باشند . ایمنی سلولی نقش مهمی را در مکانیسم های دفاعی میزبان در برابر کاندیدا بازی می کند . کاهش اینترفرون Y تولید شده توسط لنفوسیت ها مانع جوانه زدن میسلیا می شود . این یافته ها نشان می دهد که عامل کلیدی در موارد کاندیدیازیس راجعه کاهش ایمنی سلولی است . از آنجایی که ایمنی طبیعی عفونت کاندیدایی ، به طور برجسته ایمنی سلولی تعدیل شده است .
استفاده از کورتیکواستروئید و سایر داروهای مشابه ، حساسیت به کاندیدیاز مهبل را افزایش می دهند . کسانی که شیمی درمانی می شوند و یا از کورتن ها استفاده می کنند, در مقایسه با افراد سالم لنفوسیت های T پایین تری دارند .
سایر عواملی که باعث تضعیف سیستم ایمنی می شوند مانند لوپوس اریتماتوز ، سرطان ،مریض ناتوان در بستر خوابیده ، پیوند کلیه یا سایر اعضا ، سابقه چند بار ترانسفوزیون خون ، شیمی درمانی ، مصرف آنتی هیستامین ها ، استفاده از مشروبات الکلی ، نیکوتین موجود در دخانیات ، کمبود آهن ، ویتامین B12 ، روی ، فولات ، نامنظم بودن دوره قاعدگی می توانند سبب عفونت کاندیدایی شوند.
نامنظم بودن دوره قاعدگی ، از دو جهت خطر ابتلا به عفونت کاندیدایی را افزایش می دهد . اول اینکه به علت تغییرات هورمونی شخص می تواند در معرض عفونت قرار بگیرد ، دوم اینکه عوارض و ناراحتی های همراه با قاعدگی از جمله خستگی ، درد کمر ، خونریزی های زیاد و کاهش مقاومت بدن در ابتلا به عفونت کاندیدا موثر خواهد بود .
عوامل رفتاری : رفتارهای جنسی
روش های پیشگیری از باردای
رفتارهای جنسی :
میزان ابتلا به عفونت کاندیدایی مهبل با شروع فعالیت جنسی افزایش دارد ، همچنین بین عفونت کاندیدایی مهبل و تماس جنسی از طریق دهان ارتباط وجود دارد .
مقاربت های خشن ، تحریک جنسی در حین قاعدگی از علل مساعد کننده رشد قارچ می باشند . مقاربت خشن و آسیب مخاط مهبل و خراشیدگی این ناحیه باعث تغییر PH این ناحیه می شود و زمینه را برای رشد قارچ فراهم می سازد . پاسخ های آلرژیک به مایع منی و اسپرم نیز ممکن است در ایجاد واژینیت در زنانی که از نظر جنسی فعال هستند, مهم باشد . پروستاگلاندین مایع منی مرد ممکن است در برخی زوج ها مانع دفاع ایمنی شود . اغلب پروتئین های موجود در مایع منی یا اسپرم تولید آنتی بادی را در خانم تحریک کرده و او را مستعد آلرژی می کند و باعث پاسخ التهابی می شود .
در یک مطالعه کارآزمایی بالینی گزارش شد ، نزدیکی های مکرر ( 7 بار یا بیشتر در هفته ) قوی ترین عامل خطر است .
روش های پیشگیری از بارداری :
شیوع عفونت کاندیدایی مهبل در بین استفاده کنندگان وسایل جلوگیری از بارداری داخل رحمی افزایش دارد که ممکن است به علت افزایش ترشحات ناشی از آلودگی جسم خارجی و افزایش کلونیزاسیون قارچی باشد .
شیوع عفونت کاندیدایی در بیماران تحت کنترل که از قرص های جلوگیری از بارداری استفاده نمی کردند , نسبت به بیمارانی که از قرص استفاده می کردند, کاهش داشته است . با میزان کم استروژن موجود در قرص های جلوگیری از بارداری خوراکی شیوع عفونت کاندیدایی مهبل افزایش ندارد . اگر چه در کتب زیادی افزایش تکرار عفونت قارچی بدون علامت و عفونت کاندیدایی مهبل و فرج در زنانی که قرص جلوگیری از بارداری مصرف می کنند . گزارش شده است ، اما نقش دقیق قرص های جلوگیری از بارداری در پیشگویی عفونت علامتدار مورد بحث است .
بیان شده است که قرص های ضدبارداری ، باعث تغییر سیستم ایمنی و افزایش پادتن ها و کاهش تجمع لنفوسیت ها در دهانه رحم می شود و به این ترتیب منجر به کاهش مقاومت نسبت به عفونت های کاندیدایی می گردد . درمان با استروژن نیز ممکن است در ابتلا زنان یائسه به عفونت راجعه کاندیدایی مهبل و فرج اثر داشته باشد .
دوش های مهبلی و عوامل بهداشتی :
اسپینلو و همکاران ( 1995) گزارش کردند که دوش مهبلی عامل خطری است برای ابتلا به عفونت کاندیدایی مهبل راجعه که به وسیله کاندیدا گلابرتا ایجاد شده است .
به نظر می رسد که افزایش رطوبت سطح خارجی دستگاه تناسلی ، پیشگویی کننده عفونت قارچی زنان باشد . ارگانیسم کاندیدا فقط وقتی به طور طبیعی قادر به نفوذ در پوست می باشد که پوست مرطوب باشد .
لباس زیر تنگ و نایلونی از عوامل دیگر هستند که باعث ابتلا و عود عفونت کاندیدایی مهبل و فرج می شوند .
عقیده بر این است که پوشیدن شلوارهای تنگ ، جریان هوا را در اطراف فرج شدیدا" محدود می کند بنابراین باعث ایجاد محیط گرم و مرطوب می شود که برای رشد کاندیدا ایده آل است .
پوشیدن یک لایه لباس زیر نایلونی،معادل پوشیدن سه لایه جداگانه لباس زیر نخی می باشد که این امر باعث محدود شدن تبخیر و رطوبت ناشی از فعالیت روزانه می شود. همچنین باعث سائیدگی شده و به این ترتیب باعث خارش،التهاب فرج و مهبل و یا ترشحات زیاد میشود.
ضد عفونی کردن لباس های زیر با مایکروویو در عرض 5 دقیقه همه ارگانیسم ها را نابود می کند و از این طریق خطر عفونت را کاهش میدهد.
مطالعات نشان داده است که استفاده از پدهای بهداشتی در دوران قاعدگی ،میزان کشت مثبت را افزایش میدهد.نگهداری طولانی مدت تامپون در مهبل نیز ممکن است سبب پیدایش این عفونت شود.
کلر داخل استخرهای شنا ،مخاط مهبل را تحریک و باعث افزایش شدت علائم میشود. صابونهای معطر ، نرم کننده های کارخانه ای ، سفید کننده های شیمیایی و اسپری های خوشبو کننده بعلت داشتن مواد شیمیایی باعث تخریب اپی تلیوم و ایجاد عفونت کاندیدیایی می شوند ، همچنین سفید کننده ها ممکن است به باکتری های مفیدی که مانع رشد کاندیدا می شوند آسیب برسانند.
عوامل تغذیه ای:
از جمله این مواد میتوان به رژیم غذایی شکر و مصرف میوه جات اشاره کرد. میزان گلوکز ، آرابینوز و ریبوز موجود در ادرار افراد مبتلا به عفونت کاندیدیایی مهبل بیشتر از زنان سالم است . تغییر در رژیم غذایی مثل مصرف بیشتر مواد لبنیاتی و کاهش مصرف ساکارز منجر به کاهش قند ادرار و کاهش ابتلا به عفونت کاندیدیایی مهبل میشود. بنابراین بهتر است این بیماران از خوردن شیرینی جات ، نوشیدنی های شیرین و میوه های خشک شده پرهیز نمایند. خوردن ماست حداقل 3 بار در هفته سطح مناسب لاکتوباسیل را نگه میدارد. خوردن 8 انس ماست غیر شیرین حاوی لاکتوباسیل اسیدوفیلوس معادل 1 لیوان در روز باعث کاهش عفونت کاندیدیایی مهبل میشود. همچنین بهتر است از خوردن غذاهایی که حاوی قارچ است مانند گوشت قرمز و قارچ خوراکی خودداری شود.
استرس:
استرس میتواند باعث افزایش سطح آدرنالین شود ، که میتواند بر روی هورمونهای جنسی اثر گذاشته و منجربه تغییرات دوره قاعدگی و افزایش خطر ابتلا به عفونت کاندیدیایی مهبل شود. همچنین بعلت افزایش ترشح کورتیزول در مواجهه با تنش ها و کاهش مقاومت سیستم ایمنی ، خطر ابتلا به عفونت کاندیدیایی در موارد اضطراب و استرس افزایش می یابد.
موارد دیگر :
حاملگی ، سن ، چاقی.
حاملگی :
بطور کلی در حاملگی با تغییر فلور مهبل ، در دسترس بودن گلیکوژن ، افزایش استرس مادر و کاهش ایمنی سلولی خطر رشد کاندیدا در مهبل افزایش می یابد.
به دنبال زایمان با برگشت اپی تلیوم مهبل و عدم حضور گلیکوژن ، رشد کاندیدا از بین میرود.
چاقی :
به علت تهویه کافی ، ابتلا به عفونت کاندیدای مهبل در این افراد افزایش دارد .
سن:
عفونت کاندیدایی در تمام سنین ایجاد میشود, اما اکثر آن در سنین باروری است.
عفونت مهبل در دختران قبل از منارک نادر است و در زنان یائسه از میزان آن کاسته میشود.
· درمان های غیر دارویی کاندیدا :
شامل دوش یا شیاف مهبل اسیدوفیل ، دوش مهبلی سرکه ( 1 تا 3 قاشق غذاخوری سرکه در یک چهارم لیتر آب گرم ، روزانه یک بار برای مدت یک هفته )
دوش مهبلی صمغ گیاه آلاله ، شیاف مهبلی ویتامین A و E و ویتامین C خوراکی ، روغن درخت چای ، گیاه آلورا ، میخک ، دارچین ، اسانس های پونه ، نعناع ، رزماری و سیر است .
سیر : سیر یکی ار درمانهای طبیعی جهت مبارزه با عفونت کاندیدایی است .
خاصیت ضد قارچی ، ضد انگلی و ضد ویروس عصاره تازه سیر در آزمایشگاه به اثبات رسیده است .
عوارض جانبی سیر :
مصرف طولانی و به مقدار زیاد سیر ، عوارض جانبی زیر را ایجاد می کند که شامل : اسهال ، نفخ ، برافروختگی چهره ، سردرد ، پوست داغ ,افزایش میل جنسی ، بی خوابی ، سوء هاضمه ، تند تند شدن ضربان قبل ، تاول های پوستی و تحریک پوستی در استعمال خارجی می باشد .
موارد منع مصرف سیر : مصرف طولانی برای افراد دیابتی ، کم آبی ، کاهش قند خون ، جراحی قریب الوقوع ، بی خوابی ، پیوند اعضاء ، بیماری مزمن پوست ( پمفلیگوس ) مصرف داروهای رقیق کننده خون ، بیماری اختلالات انعقادی ، کاهش فشار خون توصیه نمی شود . تجویز سیر در دوران حاملگی و شیردهی توصیه نمی شود .
اشکال دارویی و درمانی سیر :
سیر در طب سنتی به اشکال گوناگون جهت درمان عفونت قارچی مصرف می شود که شامل کمپرس داغ برای ناراحتی های قارچی ، حمام سیر برای درمان بواسیر ، عفونت های مهبلی و سایر بیماری های پوستی ناحیه تناسلی ، دوش مهبلی عصاره سیر برای شستشوی موضعی شیاف مقعدی یا مهبل سیر می باشد .
مصرف کپسول های سیر به صورت روزانه و یا جایگزین کردن حبه سیر پوست کنده در داخل مهبل هر 12 ساعت برای مدت 5-3 روز توصیه شده است. همچنین می توان از عصاره سیر به صورت دوش مهبلی استفاده کرد . خوردن 2-1 حبه سیر خام در روز و یا استفاده از مکمل های سیر معادل 5000-4000 میکرو گرم آلیسین جهت درمان عفونت کاندیدایی مهبل توصیه شده است. امروزه سیر در بازار دارویی به شکل کپسول قرص و قطره وجود دارد .
نتایج حاصل از تحقیق در مورد مقایسه اثر دوش مهبل عصاره سیر و کرم مهبلی کلوتریمازول در درمان زنان مبتلا به عفونت کاندیدایی مهبل نشان داد که درصد موفقیت درمانی دوش مهبلی عصاره سیر نسبت به کرم مهبلی کلوتریمازول کمتراست . اما در دو گروه دوش مهبلی عصاره سیر و کرم مهبلی کلوتریمازول از نظر پاسخ درمان براساس بالینی تفاوت معنی دار نداشتند .
منبع: پایان نامه خانم نادیا جهانگیری دانشجوی ارشد مامایی ،با راهنمایی خانم معصومه کردی
با عنوان تاثیر عصاره سیر بر کاندیدیاز مهبل
عفونتهای واژن
1) عفونت قارچی(کلامیدیا): ترشحات سفید و پنیری شکل مهبل-تورم و درد در نواحی تناسلی-خارش شدید-مقاربت دردناک.
2) عفونت باکتریایی:ترشحات سفید، خاکستری و زرد-بوی نامطبوع ماهی-خارش و سوزش-التهاب و تورم خفیف مهبل.
3) عفونت انگلی( تریکوموناسیس): خارش، سوزش و تورم شدید مهبل-ترشحات کف آلود خاکستری، زرد و یا سبز-بوی نامطبوع ماهی-درد حین ادرار و یا مقاربت جنسی.
4) عفونت مجاری ادرار: احساس سوزش حین ادرار-وجود خون در ادرار-ادرار با بوی تند و تیره رنگ-اضطرار فراوان برای ادرار کردن حتی زمانی که مثانه نیمه پر باشد-قطره قطره آمدن ادرار-تکرار ادرار.
در بانوان غدد داخل واژن و دهانه رحم به طور مداوم مقدار کمی مایع ترشح می کنند. این مکانیسم کمک به سلامت و پاک شدن مجرای تناسلی می کند. این ترشحات اکثراً بیرنگ و یا حداکثر شیری کم رنگ و بدون بو هستند، ولیکن بسته به سیکل ماهیانه در خانم ها رنگ و غلظت آن تغییر پذیر است. به طوریکه در زمان تخمک گذاری، حاملگی،شیر دادن و نزدیکی جنسی مقدار این ترشحات بیشتر می شود .
بنابراین با توجه به نکات ذکر شده باید توجه داشت که افزایش ترشحات واژن در در بسیاری موارد طبیعی است، به ویژه اینکه ترشحات باعث مرطوب شدن مجرای تناسلی می شود،که این خود کمک بسیار در پیشگیری از بیماری گوناگون در این ناحیه می کند.
چه زمانی این افزایش ترشح طبیعی نیست؟
اگر افزایش ترشح باعث تغییر رنگ، بو ، التهاب ناحیه تناسلی، خارش، سوزش بشود غیر طبیعی خواهد بود به ویژه اینکه اگر بیمار در زمان عادت ماهیانه نباشد ولیکن ترشح خونی داشته باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کند
چه چیز باعث این تغییرات می شود؟
هر عاملی که تغییر در محیط طبیعی واژن بدهد، و به عبارتی PH آن را تغییر بدهد، سبب افزایش ترشح غیر طبیعی از واژن می شود مانند: استفاده از بعضی صابونها، آنتی بیوتیکها، بیماری قند، حاملگی، عفونتها، و یا حتی پاک کردن مجرای تناسلی توسط اسپری های مخصوص ناحیه تناسلی و یا Vaginal douchمی توانند این مشگل را سبب شوند.
چگونه Vaginal Douching سبب عفونت می شود.؟
بسیاری از بانوان فکر می کنند این روش بسیار خوبی برای پاکیزه نگهداشتن واژن است. اگر چنانچه احساس بو در ناحیه تناسلی می کنید این بو اکثراً از قسمت خارجی دستگاه تناسلی است و شما می توانید با آب و صابون قسمت خارجی دستگاه تناسلی را تمیز نگاه دارید و همان حمام روزانه برای این پاکیزگی کافی است.
در حالیکه با گرفتن دوش واژینال و استفاده از مواد شیمیائی محیط طبیعی واژن را به هم می ریزید که این خود سبب عفونت می شود. از طرفی دیگر توسط Vaginal Douching (شستشوی واژن) باکتریهای موجود در واژن را به قسمت دهانه رحم خود و خود رحم روانه می کنید که این خود سبب عفونت در این نواحی خواهد شد.
چه عوامل دیگری سبب افزایش ترشح واژن می شوند؟
افزایش ترشح واژن به گونه غیر طبیعی به دلایل گوناگون خواهد بود که به طور کلی به نام Vaginitis نامیده می شوند.
1- عفونتهای قارچی واژن
درواژن قارچ به مقدار کم به طور طبیعی زندگی می کند، محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود قارچها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می شوند. حاملگی، بعضی از آنتی بیوتیکها، مصرف قرصهای جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون ، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی، نیز از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچها و در نتیجه باعث عفونت در واژن می شوند.
علائم عفونت قارچی چیست؟
باید بگویم که این بیماری بسیار شایع است. بیمار احساس نارحتی در ناحیه تناسلی دارد که به صورت سوزش، خارش در دهانه واژن و در قسمت خارجی ناحیه تناسلی احساس می شود. ترشحات واژن به رنگ سفید و بسیار غلیظ در می آید که می توان آن را به شکل تکه های ریز پنیر مانند دید. بیمار احساس سوزش در زمان نزدیکی دارد.
و همینطور احساس تورم در قسمت خارجی دستگاه تناسلی می کند.
ولیکن به یاد داشته باشید که اگر مکرراً و یا به گونه شدید بیماری مبتلا شوید که گاهی هم به درمان جواب نمی دهد و بلافاصله پس از درمان بیماری باز می گردد باید از نظر سایر بیماریهای سیستمیک به ویژه بیماری قند بررسی شوید.
چگونه درمان می شوید؟
درمان این بیماری بسیار ساده و معمولا با استفاده از کرمهای موضعی ضد قارچ مخصوص دستگاه تناسلی بانوان و یا گاهی هم اگر قادر به استفاده از کرم واژینال نباشید، با خوردن دارو درمان پذیر می باشد. گاهی توسط داروهائی که احتیاج به نسخه پزشک ندارد این بیماری به راحتی درمان پذیر است. ولیکن باز هم تکرار می کنم، چنانچه حامله هستید و یا به طور مکرر درگیر این بیماری می شوید، باید حتماً به پزشک خود مراجعه کنید که علت اصلی را جویا شوید.
چگونه از ابتلا مکرر به این بیماری پیشگیری کنیم؟
به نکات زیر توجه داشته باشید.
•حتماً از شورت های کتانی استفاده کنید.
• تا آنجا که ممکن است از پوشیدن شورت های پلاستیکی و یا بسیار تنگ و چسبان خودداری کنید.
از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.
• اگر باز هم گرفتار عفونت مکرر قارچی واژن شدید به پزشک خود حتماً مراجعه کنید به دو دلیل نخست اینکه ممکن است علت بیماریهای سیستمیک بدن باشد و دو م گاهی لازم است که پزشک شما را برای مدت چند ماهی روی درمان بگذارد که از تکرار عفونت جلوگیری شود.
آیا همسر شما باید درمان بشود؟
در این عفونت یا ر شما احتیاج به درمان ندارد و این بیماری اکثراً او را گرفتار نخواهد کرد مگر اینکه همسر شما مشکل دیگری ازنظر بیماری سیستمیک داشته باشد.
2-عفونت های میکروبی واژن
این عفونت Bac terial Vaginitis خوانده می شود.
محیط واژن حاوی نوعی باکتری است که به نام باکتری خوب واژن معروف است و همینطور حاوی باکتری دیگری است که به نام Anacrobes نامیده می شوند. گاهی بدون دلیل ویژه این نوع باکتری بیش از انداره رشد کرده و سبب بیماری می شوند.
چه علائمی دارند؟
گاهی بیمار اصلاً علائمی ندارد، گاهی این بیماری سبب افزایش ترشح واژن می شود که اکثراً آبکی است. یا گاهی رنگ زرد کمرنگ یا پررنگ تر دارد. گاهی بودار می شود که به اصطلاح Fishy Smell خوانده می شود که بیماران این بو را اکثراً پس از نزدیکی با همسر احساس می کنند، و گاهی بیمار احساس سوزش و خارش دارد.
چگونه تشخیص داده می شود؟
به پزشک مراجعه کنید. ترشح شما را در مطب آزمایش می کند و بلافاصله تشخیص داده خواهد شد.
آیا این نوع عفونت ازطریق نزدیکی منتقل می شود؟
اگر چه این بیماری در بانوانی که فعالیت جنسی دارند بیشتر دیده می شود ولیکن ارتباطی به نزدیکی ندارد و یار مقابل هم احتیاج به درمان ندارد. مگر اینکه بیمار مکرراً گرفتار این بیماری بشود.
چگونه درمان می شود؟
با تمام سادگی این بیماری احتیاج به درمان دارد چراکه اگر درمان نشود عفونت به سمت دهانه رحم، رحم و لوله ها می رود و سبب مشکلات بسیار و بدتری خواهد شد. به ویژه اگر اینکه زن حامله باشد. این بیماری را می شود به طور موضعی و یا خوراکی درمان کرد ولی درمان این بیماری حتماً احتیاج به مراجعه به دکتر و نسخه پزشک دارد
عفونت شایع دیگر واژنTrichumoniasis است
عامل این بیماری یک نوع انگل به نام تریکومونا است که اکثراِ در اثر نزدیکی با فرد مبتلا ، بیمار درگیر آن خواهد شد. گاهی بیمار مدتها این بیماری را دارد بدون اینکه علائمی داشته باشد.
چه علائمی دارد؟ افزایش ترشح واژن، تغییر رنگ آن به صورت آبکی، یا زرد رنگ و یا گاهی سبز کمرنگ، بوی بد، خارش و سوزش، درد و سوزش در هنگام دفع ادرار از علائم آن است. اکثراً احتیاج به درمان خوراکی دارد. در این نوع گرفتاری همسر بیمار هم بهتر است که درمان بشود.
در اینجا باید یاد آور شوم که عفونتهای دیگر ناحیه تناسلی در ارتباط با رابطه جنسی ونزدیکی بیمار به آنها مبتلا می شود ازقبیل «کلامید یا»، سوزاک، هم می تواند سبب افزایش ترشح واژن بشود، ولیکن اینها عفونت هائی هستند که ابتدا دهانه رحم را گرفتار می کنند و گاهی تنها علامت آنها افزایش ترشح واژن است که در این نوع عفونتها زن و مرد هر دو باید درمان بشوند. ولیکن به خاطر داشته باشید که در این مقاله فقط سخن بر سر عفونت های شایع ناحیه واژن است نه سایر قسمتهای تناسلی
نویسنده : دکتر مریم رهنمون
نکاتی که برای پیشگیری از عفونت واژن باید رعایت شود
1- هرگز از Vaginal douche استفاده نکنید
2- از مواد عطری- اسپری عطری، Tamponsو همینطور از Pad های معطر در زمان خونریزی ماهیانه پرهیز کنید.
3- همیشه شورت های کتانی که زیاد هم تنگ و چسبان نباشند، بپوشید.
4- همیشه ناحیه تناسلی و مقعد را از جلو به عقب پاک کنید این روش تا آنجا که ممکن است از انتقال عفونت از ناحیه رکتوم به واژن جلوگیری خواهد شد.
5- گاهی این خارش و سوزش در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل آلرژی به مواد پاک کننده باشد در این صورت بهتر است که پودر لباسشوئی و کاغذ یا مایع نرم کننده پارچه را در موقع شستشو عوض کنید.
6- گاهی کاندوم یــــا «دیافراگم» و یا Sperm Killing Gel که برای پیشگیری از حاملگی مصرف می شود ممکن است سبب حساسیت و خارش و سوزش در ناحیه واژن بشود، در اینصورت بهتر است روش دیگری را جایگزین کنید.
7- پس از دوش روزانه ناحیه خارجی تناسلی را با حوله خوب خشک کنید.
منبع: ایران سلامت
کرم واژینال لکورکس
شکل دارویی: کرم واژینال- تیوپ 50 گرمی با اپلیکاتور در جعبه مقوایی
موارد مصرف:- درمان عفونتهای کاندیدائی و گاردنرلائی واژن
اجزاء فراورده:اسانس آویشن شیرازی( Zataria multiflora )
استاندارد شده: بر اساس وجود 27/0 تا 33/0 میلی گرم تیمول در هر گرم
مواد موثره:تیمول و کارواکرول
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر:فعالیت ضد باکتری و ضد قارچ تیمول بخوبی شناخته شده است و به نظر میرسد به علت سوراخ کردن غشاء سلولی و خروج سریع اجزا تشکل دهنده داخل سلولی باشد. همچنین ترکیبات فنلی آویشن ( تیمول و کارواکرول) با ایجاد کمپلکس با پروتئین های غشاء باکتری فعالیت ضدباکتری را اعمال مینمایند.
تیمول و کارواکرول مسئول خواص آنتی سپتیک آویشن هستند. یک اثر هم افزایی برای ترکیب تیمول و کارواکرول نیز مشخص شده است. از میان طیفی از مواد مورد آزمایش؛ به نظر میرسد یک گروه هیدروکسیل آزاد در اتصال با یک جزء آلکیل اثر ضد قارچی را اعمال می نماید.
در یک کارآزمایی بالینی دو سو بیخبر تصادفی کنترل شده، 62 بیمار مبتلا به واژینیت کاندیدایی به مدت یک هفته شبی یک اپلیکاتور از کرم واژینال حاوی اسانس آویشن شیرازی یا کرم واژینال کلوتریمازول استفاده نمودند. براساس نتایج حاصل از این بررسی، در مقایسه با کرم واژینال کلوتریمازول؛ کرم واژینال حاوی اسانس آویشن شیرازی روی اکثر نشانه های بیمار تاثیر بیشتری داشت (p<0.05) همچنین تاثیر کرم واژینال حاوی اسانس آویشن شیرازی روی علائم ژنیکولوژیک بهتر از کرم واژینال کلوتریمازول بود. بر اساس نظر پزشک معالج، از نظر اثربخشی تفاوتی بین دو دارو مشاهده نشد(p=0.071) . همچنین در دو گروه درمانی عوارض جانبی قابل توجهی گزارش نگردید.
در دیگر کارآزمایی بالینی دو سو بیخبر تصادفی کنترل شده، 61 بیمار مبتلا به واژینیت گاردنرلایی به مدت یک هفته از کرم واژینال حاوی اسانس آویشن شیرازی با دوز یک اپلیکاتور هر شب یا قرص مترونیدازول خوراکی با دوز 2 قرص هر12 ساعت استفاده کردند. نتایج این بررسی نشان داد که هر دو دارو علائم بیماری از قبیل بوی نامطبوع ماهی، ترشح هموژن و اریتم و ادم ولو و واژن و سلولهای کلیدی(Clue cell) را کاهش دادند(p=0.000). در تمام موارد درصد پاسخ درمانی به کرم واژینال حاوی اسانس آویشن شیرازی بهتر بود و حتی اریتم و ادم ولو و واژن را بطور معنی داری بهتر از قرص مترونیدازول بهبود داده بود (p=0.02).
دستور مصرف:یک اپلیکاتور داخل واژن برای 7 الی 10 شب متوالی استعمال شود.
موارد منع مصرف:حاملگی
عوارض جانبی:سوزش و تحریک خفیف مخاطی. تعداد کمی از افراد، سوزش واژن به دنبال استفاده از کرم لکورکس را گزارش نموده اند که بر اساس نتایج
بررسی های بالینی بعدی به نظر میرسد وجود زخم واژن در حالات طول کشیده بیماری؛ موجب احساس سوزش میشود که با ادامه درمان و بهبودی زخم سوزش نیز برطرف میگردد.
نکات قابل توصیه:
1- دوره درمان را کامل کنید.
2- در صورت بروز سوزش، خارش و تحریک بیش از حد ناحیه، با پزشک مشورت نمائید.
3- در دوران یائسگی با مشورت پزشک معالج مصرف شود.
4- بعد از هربار استفاده از اپلیکاتور، آن را به دقت بشوئید و در محل تمیز نگهداری نمایید.
5- همانند تمام داروها، کرم لکورکس را از دسترس اطفال دور نگهدارید.
7- پس از مصرف؛ درب کرم را بسته و دور از نور در دمای کمتر از 25 درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.
محلول کامیلوگل
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
